Page 120 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_B' Λυκείου

120
Ι Ι . ΠΑΡΟΥΣ ΙΑΣΗ ΚΑΙ ΚΡ Ι Τ ΙΚΗ ΜΙΑΣ
ΘΕΑΤΡ ΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Η τυπική δομή μιας θεατρικής κριτικής είναι η εξής:
α) Τίτλος του έργου, ο χώρος και ο χρόνος της παράστασης.
β) Βασικές εξωκειμενικές πληροφορίες για το έργο (συγγραφέας, συνθήκες συγγραφής,
προηγούμενες γνωστές παραστάσεις του -αν υπάρχουν-).
γ) Είδος του έργου (τραγωδία, κωμωδία, χορόδραμα, σάτιρα, επιθεώρηση κ.λπ.).
δ) Υπόθεση, δομή και πλοκή.
ε) Ηθοποιοί και η ερμηνεία των ρόλων.
στ)Σκηνοθεσία - σκηνογραφία – χορογραφία – κοστούμια - μουσική.
ζ) Σύντομα σχόλια / γενική αποτίμηση.
η) Το κοινό (πλατύ, πολυπληθές, απαιτητικό / παρακολουθούσε την παράσταση με συγκίνηση,
συμμετείχε, επιδοκίμαζε/αποδοκίμαζε, χειροκροτούσε, επευφημούσε κ.λπ.).
Αφού διαβάσετε το ακόλουθο κείμενο, να απαντήσετε στις ερωτήσεις που δίνονται μετά
από αυτό.
Επίκαιρη αλληγορία
«Παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη
στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
«Το παραμύθι χωρίς όνομα» του Καμπανέλλη παίχτηκε για πρώτη φορά το 1959. Από τότε
πέρασαν 37 χρόνια και μου φαίνεται πως γράφτηκε για να παιχτεί σήμερα. Και θα παίζεται πάντα
με επιτυχία κάθε φορά που ο τόπος αυτός θα περνάει από τα καυδιανά δίκρανα* του 1897.
Πράγματι το ομώνυμο «παιδικό» παραμύθι της Δέλτα, έργο αλληγορικό, διδακτικό και εθνικό
γράφτηκε την επαύριο της επανάστασης στο Γουδί και αντανακλά την ταπείνωση του ’97, την
επιβολή του ταπεινωτικού διεθνούς οικονομικού ελέγχου, ενός οργάνου των ξένων δανειστών
μας που, για να εξασφαλίσουν τα λεφτά που μας έδωσαν, για να αποζημιώσουμε τη νικήτρια
Τουρκία, επέβαλαν μέσω του Μονοπωλείου φόρο στο φωτιστικό πετρέλαιο, τα σπίρτα, το αλάτι,