Page 122 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_B' Λυκείου

122
Η Κωνσταντάρου (Φτωχομάνα) εύφορη, εύγλωττη και άμεση κυριάρχησε με συγκρατημένη κι
όχι γραφική λαϊκότητα.
Η Μαρία της Ειρήνης Μπαλτά και ο Πρίγκιπας του Χρ. Γιάνναρη, φιντανάκια της Σχολής του
Εθνικού, έδειξαν την καλή τους αγωγή και τα καθαρά μέσα τους.
Ο Δάσκαλος του Στέφανου Κυριακίδη είχε κύρος, ρητορική ευφράδεια, ντρομπροσύνη και
ευθυβολία.
Από την πληθώρα των μικρών ρόλων ξεχωρίζουν με το μέτρο της υπόκρισής τους, ο Γκόγκος, ο
Αλατζάς, ο Μ. Γεωργιάδης, ο Παληός, η Ζαχ. Οικονόμου και το τραγούδι του Μπαγικώκη.
Ο Νίκος Πολίτης σχεδίασε χώρο και σκηνικά με το σκηνοθετικό γνώμονα του παραμυθιού με
γούστο.
Η Αλβανού χορογράφησε σεμνά τα σύνολα.
Η μουσική του Χατζιδάκι με την πάροδο του χρόνου είναι κλασική πια.
[Κριτική του Κ. Γεωργουσόπουλου, ελαφρώς συντομευμένη, από την εφημερίδα Τα Νέα]
* Καυδιανά (ή καβδιανά) δίκρανα: καβδιανός είναι αυτός που σχετίζεται με την ιστορία της αρχαίας ιταλικής πόλης Κάβδιο
(λατ. Caudium) και ειδικότερα με την εξευτελιστική ήττα του ρωμαϊκού στρατού και τον αιχμαλωτισμό του από τους Σταμνίτες
και τον εξαναγκασμό του να περάσει κάτω από ταπεινωτικό ζυγό, που αποτελούνταν από δύο δόρατα μπηγμένα στο έδαφος
και ένα τρίτο, ώστε να σχηματίζεται Π. «Περνώ από καβδιανά δίκρανα» σημαίνει υφίσταμαι έντονο εξευτελισμό, αναγκάζομαι
να αποδεχθώ απαράδεκτους και ταπεινωτικούς όρους. [Από το οικείο λήμμα του Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσας του Γ.
Μπαμπινιώτη, Κέντρο Λεξικολογίας, Αθήνα 1998, σ. 801]
α) Να αναφέρετε τα αμιγώς θεατρικά στοιχεία της κριτικής, τα οποία περιέχονται στο κείμενο.
β) Ο κριτικός του κειμένου που διαβάσατε δεν σχολιάζει μόνο την παράσταση. Τι άλλο σχολιάζει
και γιατί;
γ) Να δικαιολογήσετε τον τίτλο του έργου «Παραμύθι χωρίς όνομα» αφενός και τον τίτλο της
κριτικής «Επίκαιρη αλληγορία» αφετέρου.
δ) Να επισημάνετε το θεατρικό λεξιλόγιο του κειμένου.
ε) Στα βιβλία της Έκφρασης-Έκθεσης συναντάμε συχνά τη φράση «αποτελεσματικότητα του
κειμένου». Να την διερευνήσετε στο συγκεκριμένο κείμενο, εντοπίζοντας την άποψη του
κριτικού για την παράσταση και εκτιμώντας κατά πόσο η τεκμηρίωση της άποψης αυτής είναι
πειστική.