Page 113 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_B' Λυκείου

113
• Η ανάγκη απόδοσης αφηρημένων εννοιών, πολύπλοκων συναισθηματικών καταστάσεων και
ιδεολογικών σχημάτων.
• Η ευχέρεια του λόγου, ο γλωσσικός πλούτος, το προσωπικό ύφος και η ιδιοσυγκρασία που
διαθέτει ο κριτικός.
• Κάποιες φορές η χρήση σύνθετου λόγου απορρέει από την προσπάθεια του κριτικού είτε
να καλύψει τυχόν ελλείψεις είτε να επιδείξει τις γνώσεις του και να εντυπωσιάσει τους
ομοτέχνους του.
Το ύφος του κριτικού
Χαρακτηριστικά Παραδείγματα
Μακροπερίοδος λόγος
Παρουσία πολλών προτάσεων σε μία
περίοδο. Συνήθως οι προτάσεις αυτές είναι
επαυξημένες, περιλαμβάνουν, δηλαδή,
αρκετούς προσδιορισμούς, πέραν των
βασικών όρων.
Τα γεγονότα δεν είναι συνταρακτικά (αν και από μια
άποψη είναι πολύ συνταρακτικά) κι οι στοχασμοί, που
ενσωματώνονται -με σοφία κι εξυπνάδα- στο κείμενο,
μοιάζουν με τις μεγάλες αλήθειες που θα έπρεπε να
ξέρουμε, αλλά δεν ξέρουμε αρκετά.
Διαδοχική υπόταξη
Μία ή περισσότερες δευτερεύουσες
προτάσεις της περιόδου εξαρτώνται από
άλλη δευτερεύουσα και όχι απευθείας από
την κύρια.
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που πρέπει να
ζηλέψουν οι περισσότεροι νεοέλληνες συγγραφείς
-αν όχι όλοι- και να διαβάσουν οι κριτικοί, που έχουν
ξεμάθει να διαβάζουν, γιατί έχουν συνηθίσει να
ξεφυλλίζουν.
Ασυνήθιστες/σπάνιες λέξεις
Χρήση εξεζητημένου λεξιλογίου με λέξεις ή
εκφράσεις άγνωστες στο ευρύ κοινό.
Τα διηγήματά του συνήθως είναι εκκρεμή, ανοιχτά
στην αμφισημία και δεν καταλήγουν σε μια κλασική
κάθαρση, αφήνοντας έτσι στον αναγνώστη την
ερμηνεία των πολλαπλών υπαινιγμών που τα διακρίνει.
Ο συγγραφέας εστιάζει στις πράξεις: αθόρυβες,
υποτονικές ή υπόγειες, φωτίζουν κομμάτια της ψυχής,
μέσα από ένα σοφά επεξεργασμένο συγγραφικό
κιαροσκούρο (τρόπος ζωγραφικής, φωτοσκίαση).