180
των ανθρώπων όλων των εποχών, που μ’ αυτήν δημιούργησαν μια αποταμιευμένη
πείρα για τις επερχόμενες γενιές. Είναι έντονη στην εποχή μας η διαπίστωση πως η
εργασία βοηθά τον άνθρωπο στην ολοκλήρωσή του και στην έκφρασή του, μ’ όλα τα
αγαθά αποτελέσματα που έχει αυτό. Έτσι προέκυψε και το «δικαίωμα της εργασίας»,
που το κατοχυρώνει το Σύνταγμα με ειδικό άρθρο του: «η εργασία αποτελεί δικαίωμα
και τελεί υπό την προστασία του κράτους». Η πανηγυρική αυτή αναγνώριση της
αναγκαιότητας της εργασίας για το άτομο και το σύνολο είναι προφανής.
Ο καθένας είναι ελεύθερος να αναζητά και να ανευρίσκει εργασία, ανάλογα με τις
επιθυμίες του και τις δυνατότητές του και με την βοήθεια του Κράτους, που πρέπει
να παρεμβαίνει προστατευτικά κάθε φορά, για να εξασφαλίζει τον περισσότερο
αδύνατο. Έτσι έχουμε καθορισμό όρων εργασίας και αμοιβών, και γενικά προσπάθεια
προστασίας και ασφαλίσεως κάθε εργαζομένου από το σύγχρονο «κράτος προνοίας»,
όπως αποκαλείται.
Μεγάλη πρόοδο σημείωσαν οι αντιλήψεις μας για την εργασία στην εποχή μας, όταν
η προσφορά εργασίας έπαψε να θεωρείται εμπόρευμα που υπόκειται στον σιδερένιο
νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Άρχισε πια να γίνεται κατανοητή η ανάγκη
της τιμαριθμικής αναπροσαρμογής της αμοιβής, της ισότητας αμοιβών ανδρών και
γυναικών με το σύνθημα: Ίση αμοιβή για ίση προσφορά εργασίας.
Άλλα στοιχεία προόδου και αισιοδοξίας είναι η ενισχυμένη ασφάλιση και προστασία
κάθε εργαζομένου, η βελτίωση των συνθηκών εργασίας διεθνώς με ειδικές συμβάσεις,
διακηρύξεις κ.λπ., η απαγόρευση κάθε καταναγκαστικής εργασίας, η μείωση
του ωραρίου εργασίας και η αύξηση των ημερών αναπαύσεως, η συμμετοχή των
εργαζομένων στη διοίκηση και στα κέρδη των επιχειρήσεων κ.λπ.
Κορύφωμα όλων αυτών των προσπαθειών αποτελεί η ίδρυση του Διεθνούς Γραφείου
Εργασίας (ΒΙΤ), ενός δηλαδή αυτονόμου διεθνούς οργανισμού υπό την αιγίδα του
Ο.Η.Ε., με έδρα τη Γενεύη και με μοναδικό του σκοπό την εξασφάλιση στους εργάτες
όλου του κόσμου καλύτερων όρων εργασίας.
Μ’ όλα αυτά ελπίζεται να μειωθούν σταδιακά και να εκλείψουν τελείως κάποτε όλες οι
αιτίες των κοινωνικών αναστατώσεων που προέρχονται από την κακή αντιμετώπιση
των προβλημάτων εργασίας - εργαζομένων, από την εκμετάλλευση του ανθρώπου
μόχθου.
Εδώ εντάσσονται κι όλες οι προσπάθειες οργανώσεως των εργαζομένων σε σχήματα
τέτοια, που βοηθούν στην σωστή αξιολόγηση της κοινωνικής αποστολής της εργασίας,
και που συμβάλλουν, επομένως, στην ευτυχία και ευημερία του ανθρώπου.
I...,170,171,172,173,174,175,176,177,178,179 181,182,183,184,185,186,187,188,189,190,...216