Page 64 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_B' Λυκείου

64
Ναμελετήσεις τοπαρακάτωβιογραφικόσημείωμα τουΚ. Π. Καβάφηκαι ναπαρατηρήσεις
τους δύο βασικούς σπονδύλους/άξονες γύρω από τους οποίους αρθρώνεται το βιογραφικό
σημείωμα και να διακρίνεις τα μέρη τους.
Κ. Π. Καβάφης (1863-1933)
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, όπου υπήρχε ακμαία ελληνική παροικία, κυρίως εμπόρων και
υπαλλήλων. Έμποροςήτανκαι οπατέρας του.ΗμητέρατουκαταγόταναπότηνΚωνσταντινούπολη.
Ο Κωνσταντίνος, μετά τον θάνατο του πατέρα του, ακολούθησε τις μετακινήσεις της οικογένειάς
του και έζησε από το 1872 έως το 1878 στο Λονδίνο και από το 1882 έως το 1885 στην
Κωνσταντινούπολη. Μετά το 1885 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αλεξάνδρεια, όπου και πέθανε.
Τις εγκύκλιες σπουδές του έκανε στο Λονδίνο και στην Αλεξάνδρεια. Πανεπιστημιακές σπουδές
δεν έκανε, αλλά κατόρθωσε να αποκτήσει βαθύτατη μόρφωση με τις προσωπικές του μελέτες
(κυρίως ιστορίας). Επίσης, η διαμονή του στα μεγάλα κοσμοπολίτικα κέντρα της εποχής του
(Λονδίνο, Κωνσταντινούπολη, Αλεξάνδρεια) τον εφοδίασε με πλούσια πείρα. Γνώριζε πολύ καλά
τη γαλλική και την αγγλική γλώσσα.
Ποιήματα αρχίζει να δημοσιεύει το 1886, αλλά θα αργήσει να βρει την προσωπική του έκφραση.
Ώς το 1900 περίπου η ποίησή του είναι επηρεασμένη από τους ρομαντικούς ποιητές στη διάθεση,
στη στιχουργία και στη γλώσσα (καθαρεύουσα). Κατόρθωσε, όμως, να απαλλαγεί από τους
παραδοσιακούς λυρικούς τρόπους και να δημιουργήσει μια ποίηση έντονα προσωπική. Πρόκειται
για μια ποίηση απογυμνωμένη από παραδοσιακά λυρικά σχήματα, που φτάνει συχνά ώς την
πεζολογία. Τον εκφραστικό φόρτο αναπληρώνει εδώ η παραστατικότητα, η εξαιρετική γλωσσική
ευστοχία, η λεπτή ειρωνεία και η υποβολή. Μια τέτοια ποίηση ερχόταν σε αντίθεση με την ποίηση
που την ίδια εποχή καλλιεργούνταν στην Αθήνα, με κύριο εκπρόσωπο τον Κωστή Παλαμά. Γι’
αυτό και άργησε να γίνει αποδεκτή. Πρώτος τον παρουσίασε στην Αθήνα ο Γρ. Ξενόπουλος το
1903 μ’ ένα άρθρο του στο περιοδικό Παναθήναια , αλλά η φήμη του εδραιώνεται μετά το 1920,
οπότε και έχουμε το πρώτο αφιέρωμα στον Καβάφη του περιοδικού Ποιητική Τέχνη (1924). Η
οξύτατη σκέψη του ποιητή, η βαθιά αίσθηση του τραγικού και η εκλεπτυσμένη ευαισθησία του
δίνουν στην ποίησή του βάθος και πολλαπλές διαστάσεις. Σήμερα ο Καβάφης θεωρείται ένας
από τους κορυφαίους ποιητές, όχι μονάχα της ελληνικής, αλλά και της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.
Συνήθως τα ποιήματά του χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα ιστορικά, τα φιλοσοφικά και τα
ερωτικά. Ο χωρισμός αυτός είναι, βέβαια, σχηματικός και γίνεται με βάση το θέμα ή τον τόνο
που κυριαρχεί. Από τα «ιστορικά» τα πιο πολλά αναφέρονται σε περιστατικά των ελληνιστικών,
κυρίως, χρόνων (αλλά και των ρωμαϊκών και βυζαντινών) ή σε πλαστά περιστατικά, που ο ποιητής
παρουσιάζει ως ιστορικά (ψευδοϊστορικά). Μέσα από αυτά εκφράζονται, συνήθως, σύγχρονες