Page 60 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_B' Λυκείου

60
Περνούσαν οι άρχοντες, προσκυνούσαν, φιλούσαν τα γόνατα του Φωκά, έλεγαν το
«εις πολλούς και αγαθούς χρόνους» και η Θεοφανώ που καθόταν ακίνητη, ντυμένη
μωβ χιτώνα πάνω από το μαύρο φόρεμά της, όπως ταίριαζε στο πρόσφατο πένθος
της, κρατώντας στα χέρια της χρυσό κλαδί με μεγάλες μαργαρίτες, προσπαθούσε να
κρατήσει τη σοβαρότητά της, γιατί, έτσι όπως ήταν ντυμένος ο Φωκάς, με το στέμμα
και τα χρυσά του ρούχα, έμοιαζε περισσότερο παρά ποτέ, όπως πίστευε, με το αγρίμι
που τον παρομοίαζε: την αρκούδα...
Τον κοιτούσε η Θεοφανώ και τα μάτια της σπίθιζαν λάμψεις γεμάτες ειρωνεία.
Γελούσαν τα μάτια της, όμως το κορμί της ήταν ακίνητο σαν να ’ταν πέτρινο και
το πρόσωπό της ολότελα ανέκφραστο, όπως το επέβαλλε η εθιμοτυπία, και μόνον
όταν ο γιος της ο Βασίλειος που καθόταν δίπλα της ακίνητος, μουρμούρισε: «Κι εγώ
θα γίνω Αυτοκράτορας, και μένα θα με ζητωκραυγάσει ο κόσμος», δεν μπόρεσε να
κρύψει το χαμόγελο της μάνας που χαίρεται σαν ακούει το παιδί της να μιλάει για
το μέλλον του και τις φιλοδοξίες του που είναι πάντοτε μεγάλες. Ψευτοχαμογέλασε
και γύρισε στον Κωνσταντίνο που καθόταν αριστερά της. Είχε κουραστεί και με κόπο
προσπαθούσε να κρατήσει ακίνητο το σωματάκι του.
[Κ. Δ. Κυριαζή, Θεοφανώ, εκδ. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», Αθήνα 1966, σ. 367, ελαφρά διασκευή]
3. Βιογραφικό σημείωμα
Βιογραφικό σημείωμα είναι μικρό/σύντομο σε έκταση κείμενο, στο οποίο παρουσιάζονται
τα κυριότερα στοιχεία/πληροφορίες της ζωής και του έργου του βιογραφούμενου προσώπου.
Σκοπός του είδους αυτού είναι να «συστήσει» τον βιογραφούμενο στο κοινό, δίνοντας
πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του, ώστε ο αναγνώστης να σχηματίσει μια, όσο γίνεται,
εποπτική εικόνα γι’ αυτόν. Το ύφος είναι τυπικό και επίσημο.
Για παράδειγμα: Η Ιζαμπέλ Αλιέντε –ανιψιά του προέδρου της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε, που
σκοτώθηκε στο πραξικόπημα του 1973- γεννήθηκε το 1942, παντρεύτηκε δυο φορές και απέκτησε
δυο παιδιά και δυο προγονούς. Δούλεψε ασταμάτητα από τα δεκαεπτά της χρόνια, πρώτα σαν
δημοσιογράφος κι έπειτα σαν συγγραφέας. Το 1982, όταν δημοσίευσε το πρώτο της μυθιστόρημα,
«Το σπίτι των πνευμάτων», έγινε αμέσως ένα από τα κορυφαία ονόματα των συγγραφέων στη
γλώσσα του Θερβάντες. Ακολούθησαν, με την ίδια επιτυχία, άλλα τέσσερα μυθιστορήματά της,
«Του έρωτα και της σκιάς» , «Εύα Λούνα», « Ιστορίες της Εύας Λούνα» και «Το επουράνιο σχέδιο».
Τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες .