Page 71 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ 8

71
πράξη στη χώρα μας. Και όταν λέω “λειτουργεί στην πράξη” μη θεωρήσετε ότι αξιολογεί,
δύο ή τρεις διαφημίσεις. Κάθε χρόνο αποφαίνεται αν είναι δεοντολογικά σωστές
περισσότερες από 160 διαφημίσεις. Στην περίπτωση που μια διαφήμιση θεωρηθεί ότι
είναι αντιδεοντολογική, αυτή παύει να προβάλλεται, διότι υπάρχει η δέσμευση από την
πλευρά των μέσων να συμμετέχουν σε αυτό το φορέα και η δέσμευση τους σημαίνει
ότι αν αποφασιστεί ότι η διαφήμιση αυτή πρέπει να τροποποιηθεί ή δεν πρέπει να
συνεχίσει την παρουσία της στα μέσα, καταργείται και τα ίδια τα μέσα παύουν την
προβολή της.
Είναι λοιπόν ένας θεσμός, ο οποίος δεν ισχύει μόνον γι’ αυτούς οι οποίοι τον έχουν
προσυπογράψει, είναι ανοιχτός και στο κοινό, οποιοσδήποτε θα μπορούσε να θέσει
ένα θέμα που τον απασχολεί και είναι αντίθετο με τον Κώδικα Δεοντολογίας. Αξίζει
να σημειωθεί ότι ο Κώδικας περιλαμβάνει ειδικό παράρτημα για τη διαφήμιση που
απευθύνεται στα παιδιά. Το πως δηλαδή θα πρέπει να μην προωθείται η υπερβολική
κατανάλωση ενός προϊόντος, το πως θα πρέπει να μην επηρεάζεται ο γονέας.
Ο Κώδικας Δεοντολογίας της διαφήμισης είναι σε συνεχή εξέλιξη. Πέραν του
παραρτήματος για την παιδική διαφήμιση πρόσφατα ο Κώδικας επεκτάθηκε και
περιέλαβε τα αλκοολούχα ποτά, εμπορικές πρακτικές στα σούπερ μάρκετ και το tele-
marketing κλπ.
Η δεύτερη πρωτοβουλία που η βιομηχανία υλοποιεί από μόνη της έχει να κάνει με
το περιορισμό της διαφήμισης προς τα παιδιά. Θα φέρω δύο παραδείγματα τα οποία
πιθανόν να γνωρίζετε.
Ο Σύνδεσμος Εταιρειών μη Αλκοολούχων Αναψυκτικών και Ποτών, έχει προχωρήσει
σε Ευρωπαϊκή Οδηγία και σε τοπικό επίπεδο σε κλαδική δέσμευση που αφορά τη
σήμανση και το marketing των προϊόντων της. Μέχρι σήμερα έχουν υπογράψει τον
κώδικα 107 εταιρείες.
Χαρακτηριστική είναι η δέσμευσή του για κατάργηση ενεργειών marketing και
διαφήμισης σε παιδιά μικρότερα των 12 ετών και ρυθμίσεις μιας σειράς ενεργειών που
αφορούν την υπερκατανάλωση, την πώληση και προώθηση στον ευαίσθητο χώρο του
σχολείου, καθώς και την επισήμανση των προϊόντων.
Τρίτο παράδειγμα πρωτοβουλιών της βιομηχανίας για τον περιορισμό του
προβλήματος της παιδικής παχυσαρκίας είναι η πρόσφατη συμφωνία μεταξύ έντεκα
μεγάλων εταιρειών τροφίμων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι οποίες καλύπτουν στην ουσία
το 60% της διαφημιστικής δαπάνης παγκόσμια ώστε στις 31/12/2008 να σταματήσει
η διαφήμιση σε παιδιά κάτω των 12 ετών. Η δέσμευση αυτή αφορά όλα τα τρόφιμα,
εκτός εάν τα προϊόντα τα οποία διαφημίζονται συμφωνούν με τις αρχές της υγιεινής
διατροφής, έτσι όπως αυτή προκύπτει από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Είναι μία δέσμευση την οποία θα τη δούμε και στη χώρα μας να εφαρμόζεται από
του χρόνου. Είναι και αυτό μια μορφή αυτοδέσμευσης, γιατί εμείς δεν πιστεύουμε στην
αποτελεσματικότητα μιας νομοθετικής ρύθμισης. Οι νομοθετικές ρυθμίσεις συνήθως
δεν εφαρμόζονται και στην ουσία δεν επιταχύνεται το ζητούμενο.