Page 38 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ 7

38
4. Με αφορμή την ιστορία που έγραψαν δύο μαθήτριες, συμμετέχοντας σε ένα
διαγωνισμό με θέμα: «Γράψε μια ιστορία σε πρώτο πρόσωπο όπου ο κεντρικός ήρωας
είναι ένα τυφλό παιδί. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ως πρώτη ύλη ήχους, αρώματα και
αισθήσεις αλλά όχι εικόνες!», συζητήστε στην τάξη τα προβλήματα και τις δυσκολίες που
αντιμετωπίζουν τα παιδιά με τύφλωση.
Τι είναι το κόκκινο;
Ξύπνησα. Πάτησα το ρολόι και αυτό μου είπε την ώρα. Ήταν
εννιά το πρωί. Πήρα το μπαστούνι μου και πήγα στην τραπεζαρία
για πρωινό.
- Καλημέρα Πέτρο! Μου είπε η μαμά. Τι θέλεις να φας;
- Καλημέρα μαμά. Μαρμελάδα φράουλα με βούτυρο και ψωμί.
Η μαμά μου έκανε δύο φέτες με μαρμελάδα. Τι ωραία που μύριζε
η μαρμελάδα. Σε λίγο ήρθε και ο μπαμπάς με την εφημερίδα του.
- Καλημέρα, Πέτρο! Μου είπε.
- Καλημέρα! Εγώ τελείωσα. Πάω μια βόλτα με τον Ανιχνευτή
να πάρω καθαρό αέρα.
Χτύπησα το μπαστούνι μου και ο σκύλος γαύγισε. Ύστερα τον
ένιωσα στα πόδια μου και τον άκουσα που λαχάνιαζε. Μετά μου
πήρε το μπαστούνι τον άκουσα να τρέχει και σε λίγο ξαναήρθε.
Έπιασα το λουρί του και του είπα:
- Στο πάρκο Ανιχνευτή!
Ο Ανιχνευτής είναι ο καλύτερός μου φίλος. Εγώ δεν βλέπω κι
αυτός δεν μιλάει. Και οι δύο μειονεκτούμε σε κάτι. Ο Ανιχνευτής
είναι σκύλος-οδηγός με δυο χρόνια εκπαίδευση.
Περπατήσαμε δύο τετράγωνα και περιμέναμε το φανάρι. Πριν
ακούσω τον ήχο για να περάσουμε απέναντι άκουσα μια μηχανή
να περνάει και έναν οδηγό να φωνάζει.
- Το κόκκινο δεν το είδες, ρε;
Το κόκκινο; Τι είναι το κόκκινο; Είμαι δώδεκα χρονών και κανείς δεν
μου έχει πει τι είναι το κόκκινο!
Ο Ανιχνευτής με τραβούσε και κατάλαβα πως έπρεπε να προχωρήσω.
Όταν φτάσαμε στην απέναντι πλευρά άκουσα βήματα και ρώτησα:
- Συγγνώμη, μπορείτε να μου πείτε τι είναι το κόκκινο;