Page 118 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ 7
Basic HTML Version
118
2. Στο αλβανικό μέτωπο
Ξημερώνοντας τ’ Αγιαννιού, με την αύριο των
Φώτων, λάβαμε τη διαταγή να κινήσουμε πάλι
μπροστά, για τα μέρη όπου δεν έχει καθημερινές
και σκόλες. Έπρεπε, λέει, να πιάσουμε τις
γραμμές που κρατούσανε ως τότε οι Αρτινοί,
από Χειμάρρα ως Τεπελένι. Λόγω που εκείνοι
πολεμούσανε απ’ την πρώτη μέρα, συνέχεια, κι
είχαν μείνει σχεδόν οι μισοί και δεν αντέχανε
άλλο. […]
Νύχτα πάνω στη νύχτα βαδίζαμε ασταμάτητα,
ένας πίσω απ’ τον άλλο, ίδια τυφλοί. Με κόπο
ξεκολλώντας το ποδάρι από τη λάσπη, όπου,
φορές, εκαταβούλιαζε ίσαμε το γόνατο. Επειδή
το πιο συχνά ψιχάλιζε στους δρόμους έξω, καθώς
μες στην ψυχή μας.
Και τις λίγες φορές όπου κάναμε στάση να
ξεκουραστούμε, μήτε που αλλάζαμε κουβέντα,
μονάχα σοβαροί και αμίλητοι, φέγγοντας μ’ ένα
μικρό δαδί, μία-μία εμοιραζόμασταν τη σταφίδα.
Ή φορές πάλι, αν ήταν βολετό, λύναμε βιαστικά
τα ρούχα και ξυνόμασταν με λύσσα ώρες πολλές,
όσο να τρέξουν τα αίματα. Τι μας είχε ανέβει η
ψείρα ως το λαιμό, κι ήταν αυτό πιο κι απ’ την
κούραση ανυπόφερτο. […]
Οδ. Ελύτης
, Άξιον εστί,
εκδ. Ίκαρος
Πορεία στα χιόνια προς το αλβανικό μέτωπο
Πηγή:
Μέσα στα χιόνια: Στο αλβανικό μέτωπο
Φωτογραφία: Λ. Ακερμανίδης
Πηγή:
«Αλλά τραγική εξίσου και απελπιστική ήτο και
η κατάστασις των ζώων, των μουλαριών, όταν
σώθηκε το λίγο άχυρο και το κριθάρι που ήτο
δυνατό να οικονομηθεί στα απομακρυσμένα
και απεκλεισμένα από την κακοκαιρίαν εκείνα
μέρη. Τα άτυχα κτήνη ετρέφοντο με ξηρά φύλλα,
που και αυτά σπάνιζαν, και με φλούδες των
δέντρων. […] Υπό τας συνθήκας αυτάς πολλά
ζώα εψόφησαν, μη δυνάμενα να ανθέξουν σταις
κακουχίαις και στην έλλειψη τροφής… Ήσαν
και αυτά οι αφανείς μάρτυρες και ήρωες που
κατά χιλιάδας επλήρωσαν με την ζωήν των την
πολύτιμον συμβολήν των εις τον εθνικόν αγώνα.
Αξίζει να στηθή ένα μνημείον και γι’ αυτά που να
θυμίζει ταις θυσίαις και την συμβολήν των εις τον
πόλεμον 1940-41…»
(Από το Ημερολόγιο Πολέμου του Παντελή Κυπαρίσση,
στο: Χατζηπατέρα-Φαφαλιού,
Μαρτυρίες 1940-1941
εκδ. Κέδρος, 1982:169)
