Page 23 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ 5

23
Μετά την έστειλε στον γιο της, μα κι
εκείνος αρνήθηκε.
-Πες της μάνας μου ότι δεν μπορώ να
έρθω, γιατί βάζω στα ξύλα καρφιά.
Τότε η μάνα αναστέναξε πάλι και του
είπε:
-Να έχεις την κατάρα μου και τα καρ-
φιά να γίνουν αγκάθια στο σώμα σου
και να γυρίζεις σαν την άδικη κατάρα.
Από τότε έγινε ο σκαντζόχοιρος.
Τότε θυμήθηκε τη μικρή της κόρη και
η γειτόνισσα πήγε και σ’ αυτή. Όταν είδε τη γειτόνισσα να πηγαίνει στο σπίτι της τόσο πρωί, από-
ρησε.
-Καλώς την, της είπε. Πώς είναι και ήρθες τέτοια ώρα;
Η γειτόνισσα τής είπε ότι την γύρευε η μάνα της που είναι πολύ άρρωστη. Η κόρη της εκείνη τη
στιγμή ζύμωνε και είχε το ζυμάρι μέσα στη σκάφη. Παράτησε όμως το ζύμωμα κι όπως ήταν με τη
ζύμη στα χέρια έτρεξε στην μάνα της. Ούτε που ήθελε να πλυθεί, για πιο γρήγορα.
Όταν την είδε η μάνα της, της λέει:
-Γιατί κόρη μου είναι τα χέρια σου με τις ζύμες;
-Ζύμωνα μάνα και έτρεξα να δω τι έχεις.
Τότε η μάνα της την αγκάλιασε, τη φίλησε και της
λέει:
-Να έχεις την ευχή μου, κόρη μου! Να πετάς από,
λουλούδι σε λουλούδι, να μαζεύεις το μέλι από τα
λουλούδια, να φέρνεις τη γλυκασιά. Να είσαι χρή-
σιμη στον κόσμο. Το ζυμάρι που είναι στα χέρια
σου να γίνεται κερί, για τις εκκλησίες. Χωρίς εσένα
και το κερί σου να μην μπορεί να λειτουργήσει ο
παπάς.
Έτσι έγινε η μέλισσα.
Παραδοσιακό παραμύθι από τη Λέρο (διασκευή)