Page 37 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ 6

37
Τ + Υ = Αγάπη για πάντα
Αγαπητοί μας,
Υπαγορεύω αυτό το γράμμα στον φορητό υπολογιστή, γιατί, αν περιμένω από
εκείνον, ζήτω που καήκαμε. Θα το πω, γιατί να μην το πω; Ο υπολογιστής μια ζωή
ξενυχτάει γράφοντας ποιήματα. Και μετά ζητάει από μένα να βγάλω το φίδι απ’ την
τρύπα. Λέει ότι ξέρω από ανακοινώσεις, επειδή συνέχεια εκπέμπω δελτία ειδήσεων.
Δεν έχωνασας ανακοινώσωκάτι.Μάλλον για εξομολόγηση πρόκειται. Πριν σας γράψω, δοκίμασα
όλους τους άλλους τρόπους. Χάλασα μια φορά την οθόνη μου. Κατέστρεψα την κεραία μου. Και
χάρηκα πολύ όταν το τηλεκοντρόλ έπεσε από τα χέρια του μικρού Απόστολου κι άνοιξε στα δύο
σαν καρπούζι. Κάνατε σαν να συνέβη κάποια τρομερή καταστροφή. Τότε κατάλαβα πως είναι
άσκοπο να προσπαθώ να σας πείσω. Λοιπόν, η ουσία είναι μία: αποφάσισα να φύγω μαζί με τον
υπολογιστή. Και να ζήσουμε κάτι που δε συνηθίζεται στην οικογένεια των ηλεκτρονικών – μια
αγάπη για πάντα. Ξέρω, ξέρω. Σας φαίνεται τρελό να παίρνει η τηλεόρασή σας τον υπολογιστή
αγκαζέ και να τρέχουν νυχτιάτικα. Νομίζετε ότι μόνο οι άνθρωποι φεύγουν, όχι οι συσκευές. Θα
σας πω ένα μυστικό: όταν ο αποχυμωτής χαλάει, σημαίνει πως κουράστηκε να στύβει. Όταν η
τηλεόραση δεν ανάβει, σημαίνει πως διαμαρτύρεται.
Το πρωί δουλεύω για τη γιαγιά, που νομίζει πως θ΄ ανακαλύψει συνταγές στη πρωινή εκπομπή.
Το μεσημέρι για τα παιδιά, που γυρνούν απ’ το σχολείο και βλέπουν ό,τι να ’ναι: ακόμη και
χαζοκουτσομπολιά για τραγουδιστές που τσακώνονται. Το βράδυ για τους γονείς που διαφωνούν:
θα παρακολουθήσουν σίριαλ, πολιτικές συζητήσεις ή ποδόσφαιρο;
Στα σίριαλ οι άνθρωποι λένε απίθανα πράγματα. Αν δοκιμάσετε να τα πείτε στο σπίτι, θα πέσετε
κάτω από τα γέλια. Λένε:
- Γιατί δε μου είπες ότι ήταν ελαφρόμυαλη;
- Τον αγάπησα κι ας ήξερα ότι θα με καταστρέψει.
Αλλά μάλλον δε θα δοκιμάσετε ποτέ να πείτε κάτι τόσο αστείο, επειδή δεν πολυμιλάτε μεταξύ
σας. Κάθεστε και με κοιτάτε σιωπηλοί, ξαπλωμένοι στον καναπέ, μ’ ένα βλέμμα –με συγχωρείτε
που θα το πω- μισοχαμένο. Το λέω όμως επειδή σας έχω συμπαθήσει. […]
Η απλή αλήθεια είναι ότι κουράστηκα να σας υπηρετώ. Κάθε βράδυ τα καλώδιά μου καίνε και
ανεβάζουν πυρετό. Μεταδίδω, μεταδίδω ειδήσεις ασταμάτητα – νέα για τους ανθρώπους που
υποφέρουν και στο τέλος υποφέρω κι εγώ. […]
Συζητούσαμε για όλα αυτά με τον φορητό υπολογιστή. Όσο περνούσε ο καιρός, έβλεπα ότι
συμφωνούσαμε σε πολλά. Κι εκείνος έχει βαρεθεί να τον χρησιμοποιούν συνέχεια για να
φτιάχνουν τοίχους από τουβλάκια στην οθόνη. Είναι ρομαντικός, του αρέσουν οι ευγενείς
ασχολίες. Κι εγώ, που, όπως θα ‘χετε καταλάβει, είμαι πιο πρακτική, ενθουσιάστηκα επειδή όλοι
αυτό δεν ψάχνουμε; Το άλλο μας μισό;
Μας συνέβη αυτό που βλέπετε στα σίριαλ, μόνο που δεν ήταν μελοδραματικό ούτε ψεύτικο.
Ερωτευτήκαμε και αποφασίσαμε να κλεφτούμε. Να πάμε να ζήσουμε σ’ ένα ήσυχο μέρος όπου
κανείς δε θα μας ψαχουλεύει. Δε χρειαζόμαστε πολυτέλειες. Ας είναι και μια αυλή με παρατημένα