Page 87 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ 5

87
μελάτα και τα σφιχτά αυγά και έφτασε στη Μυριόχρωμη χώρα της Αποκριάς, που ήταν γεμάτη
μασκαράδες – μαρκησίες, κλόουν και μαχαραγιάδες, αρλεκίνους αστροναύτες, αμαζόνες, ιππότες,
πιερότους, πιλότους και γοργόνες.
Εκεί που περπατούσε, βρέθηκε σ’ ένα δρόμο σπαρμένο με νυχτολούλουδα που οδηγούσε σε
μια ολόφωτη πλατεία, όπου πενήντα κολομπίνες κι άλλοι τόσοι πιερότοι κρατούσαν αστραφτερά
χρυσόχαρτα και πελώρια ψαλίδια και ψαλίδιζαν χρυσό χαρτοπόλεμο.
- Πού μένει ο Ριξ Ριξ Μασκαρίξ, ο πρίγκιπας του Καρναβαλιού με τα εκατό μαγεμένα μυστικά και
τα χίλια πρόσωπα τα γιορταστικά; Ρώτησε η Νίτα Νίτα Κουπονίτα.
- Μένει στο οπάλινο παλάτι με τα πλουμιστά παγώνια.
- Και πού είναι το οπάλινο παλάτι με τα πλουμιστά παγώνια;
- Λίγο από κει και λίγο από δω! Ψιθύρισαν οι πιερότοι.
- Πότε αριστερά πότε δεξιά! Τραγούδησαν οι κολομπίνες.
- Μετά ίσια και μετά λίγο στραβά, είπαν όλοι μαζί.
Η Νίτα Νίτα Κουπονίτα ακολούθησε τις οδηγίες τους, χάθηκε όμως στους κρυστάλλινους
δρόμους με τους ξιφομάχους και τα στριφογυριστά δρομάκια με τις απλωμένες μπουγάδες των
κλόουν, στις πλατείες των θαυμάτων και τα πολύβουα σοκάκια με τα νεραντζιά παράθυρα και τα
μαύρα χρυσάνθεμα στα σκαλιστά μπαλκόνια και δεν έβρισκε το δρόμο για το οπάλινο παλάτι με
τα πλουμιστά παγώνια.
Άρχισε να τρέχει. Έτρεχε, έτρεχε και δώστου έτρεχε, ώσπου βρέθηκε λαχανιαμένη σε μια
πελώρια πλατεία, πλημμυρισμένη Κινέζους, Κινεζούλες και Κινεζάκια, που κυνηγούσαν λαμπερές
πυγολαμπίδες και τις έκρυβαν σε χάρτινα φαναράκια.
- Από πού πάνε στο οπάλινο παλάτι με τα πλουμιστά παγώνια που μένει ο Ριξ Ριξ Μασκαρίξ με
τα χίλια μυστικά και τα χίλια πρόσωπα; ρώτησε.
- Θα σου πούμε, αν χορέψεις μαζί μας τον Λάμψι-Λούμψι, τον χορό των χάρτινων φαναριών
που τρεμοσβήνουν, είπε ένας Κινέζος και υποκλίθηκε εφτά φορές.
Έτσι η Νίτα Νίτα Κουπονίτα χόρεψε μαζί τους τον Λάμψι-Λούμψι και οι Κινέζοι, οι Κινεζούλες
και τα Κινεζάκια τής έδειξαν από πού να πάει.
Χάθηκε όμως πάλι στους κρυστάλλινους δρόμους με τα κοράκια που τρώγανε καραμελωμένα
κρακεράκια και τα στριφογυριστά δρομάκια με τις κόκκινες κουκουβάγιες στις πλατείες των
θαυμάτων και τα πολύβουα σοκάκια με τα γλυκόλαλα αηδόνια και δεν έβρισκε το δρόμο για το
οπάλινο παλάτι με τα πλουμιστά παγώνια.
Άρχισε να τρέχει. Έτρεχε, έτρεχε και δώστου έτρεχε, ώσπου βρέθηκε λαχανιασμένη σε μια
πλατεία, πλημμυρισμένη με μαυρογέννηδες, κοκκινομούστακους, πρασινομάλληδες πειρατές
που μοίραζαν εβένινες και ασημένιες οδοντογλυφίδες, φεγγαρόπετρες, διαμαντένιες αλατιέρες
και άλλους πολλούς ακόμα θησαυρούς.
- Από πάνε στο οπάλινο παλάτι με τα πλουμιστά παγώνια που μένει ο Ριξ Ριξ Μασκαρίξ με τα
εκατό μυστικά και τα χίλια πρόσωπα; ρώτησε.
- Θα σου πούμε, αν χορέψεις μαζί μας το χορό των κρυμμένων θησαυρών!