17
Ούτε και στο διάλειμμα τα άλλα ψαράκια τού συμπεριφέρονταν καλύτερα. Δεν τον έκαναν
παρέα, μια και ήθελαν να παίζουν πάντα με τους καλύτερους μαθητές, όπως το λιθρίνι, το σαφρίδι
και το λαβράκι. Το σχολείο γι’ αυτόν ήταν ένα μαρτύριο. Καθόταν λοιπόν μόνος του στη γωνιά ενός
βράχου κι έτρωγε το πλαγκτό του, σχεδίαζε τα τριγωνάκια του και καμιά φορά σιγοτραγουδούσε
μελαγχολικά:
Δεν είμαι χαζούλης,
δεν είμαι κουτός,
είμαι ο Τριγωνοψαρούλης
και είμαι
διαφορετικός
.
Βαγγέλης Ηλιόπουλος,
Ο Τριγωνοψαρούλης,
εκδ. Πατάκη
Ξεκλειδώνουμε το κείμενο
Αν ο Τριγωνοψαρούλης ήταν ο καλύτερός σας φίλος, τι νομίζετε ότι θα σας έλεγε;
Γιατί είναι δυστυχισμένος και μελαγχολικός;
Γιατί το σχολείο είναι γι’ αυτόν ένα μαρτύριο;
Ποιοι χαρακτηρισμοί της δασκάλας και των συμμαθητών του τον πληγώνουν;
Δραστηριότητες
1. Ελάτε στη θέση του Τριγωνοψαρούλη. Τι νομίζετε ότι θα ήθελε να συμβεί, για να είναι
ευτυχισμένος και χαρούμενος στο σχολείο;
- Θα ήθελα
-
Μακάρι
1...,7,8,9,10,11,12,13,14,15,16 18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,...152