Page 15 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ 4

15
Ο Τριγωνοψαρούλης
Στο βάθος της θάλασσας, κάτω από την επιφάνεια των αγριεμένων κυμάτων, βρίσκεται η
κοινωνία των ψαριών. Εκεί, όλα παραμένουν ίδια για αιώνες. Τίποτα δεν αλλάζει! Τα ψάρια
αφήνουν τα αυγά τους στα ίδια σημεία και τα μικρά ψαράκια, μόλις βγουν από το αυγό, ξέρουν
ότι πρέπει να τρέξουν στο σχολείο της κυρα-Σουπιάς. Στο σχολείο μαθαίνουν να σχεδιάζουν στο
βυθό, να διαβάζουν τα μυστικά των βράχων, μα κυρίως να φυλάγονται από τα δίχτυα και τα
αγκίστρια του ψαρά.
Κι αυτό το καλοκαίρι όλα έγιναν όπως πάντα. Τα ψάρια άφησαν τα αυγουλάκια τους στα ίδια
σημεία και λίγες μέρες μετά βγήκαν τα μικρά. Στην αρχή έμοιαζαν όλα ίδια, μικρά και διάφανα.
Όσο περνούσαν οι μέρες όμως, άρχιζαν να θυμίζουν τους γονείς τους.
Τα μικρά γλωσσάκια έμοιαζαν με τις μεγάλες γλώσσες, και τα μπαρμπουνάκια με τα κοκκινωπά
μπαρμπούνια. Τα ξιφιάκια έμοιαζαν με τους ξιφίες και οι κουτσομουρίτσες ήταν ίδιες, φτυστές,
οι μαμάδες τους οι κουτσουμούρες. Όλα θύμιζαν το είδος τους.
Ωστόσο, καθώς όλα τα ψαράκια πήγαιναν προς το σχολείο της κυρα-Σουπιάς, ένα ξεχώριζε!
Ήταν παράξενο κι αστείο!
Δεν έμοιαζε με κανένα από τα γνωστά είδη ψαριών. Ήταν κοντό και πλατύ σαν φεγγαρόψαρο,
με μια μύτη μυτερή σαν του ξιφία και πλακουτσωτή σαν της κουτσομούρας, με ματάκια λαμπερά
σαν της τσιπούρας και στόμα λοξό σαν του καρχαρία. Η ουρά του ήταν κι αυτή ένα μικρό τρίγωνο.
Θα ’λεγε κανείς πως το σχήμα του έμοιαζε με το τριγωνάκι που λέμε τα κάλαντα.
Τα άλλα ψάρια, που στη διαδρομή αναγνώριζαν τα αδερφάκια τους και σχημάτιζαν παρέες, του
έλεγαν γελώντας:
- Παράξενο που είσαι! Από ποια οικογένεια κατάγεσαι;
Μα αυτό δεν ήξερε να τους απαντήσει. Δεν έβλεπε και κανένα ψαράκι να του μοιάζει.
Η κυρα-Σουπιά περίμενε τους νέους μαθητές της στην είσοδο του μεγάλου βράχου και τους
υποδεχόταν καλοσυνάτη:
- Καλώς ήρθατε, μπαρμπουνάκια, καλώς ήρθατε, γλωσσίτσες, καλώς τις τσιπουρίτσες. Καλώς
ήρθες… καλώς ήρθες…
Δεν ήξερε τι να πει μόλις αντίκρισε το … περίεργο ψαράκι.
«Τι είν’ τούτο;», σκέφτηκε.
- Καλώς ήρθες, Τριγωνοψαρούλη!
Αυτό ήταν! Από τότε όλοι τον φώναζαν Τριγωνοψαρούλη.
Τις πρώτες μέρες, η δασκάλα η κυρα-Σουπιά ήταν πολύ καλή. Δε μάλωνε καθόλου τα ψαράκια,