Page 20 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ 3

20
Άριστα 10!
- Όλοι κάποτε παίρνουν Άριστα 10 στην ορθογραφία. Εγώ δε θα πάρω ποτέ;
Η δασκάλα μού χάιδευε τα μαλλιά μου και μου κολλούσε στο τετράδιο ένα αυτοκόλλητο,
χωρίς να το αξίζω.
- Προσπάθησε! Μου έλεγε κι εγώ έγραφα πολλές φορές την ορθογραφία. Την έγραφα
σε χαρτόνια, που τα κολλούσα στους τοίχους, έλεγα και στη μαμά πώς γράφονται οι λέξεις,
και τις έγραφα με το δάχτυλο στον αέρα. Όταν πήγαινα όμως στο σχολείο, ώσπου να
κυνηγήσω τη Ναταλία, να παίξω με τη Δανάη, να πω ένα μυστικό στην Καλλιόπη ξεχνούσα
την ορθογραφία.
- Έκανες πέντε λάθη.
- Μα οι λέξεις ήταν οκτώ. Μόνο τρεις κατάφερα να γράψω σωστά;
Στεναχωριόμουν, αλλά δεν το έβαζα κάτω. Αποφάσισα να ξυπνάω το πρωί νωρίτερα
για να κάνω επανάληψη! Τρώγοντας το πρωινό η μαμά μού υπαγόρευε. Πηγαίνοντας στο
σχολείο με ρωτούσε πώς γράφονται οι λέξεις, κι όταν φτάναμε, μαζί με το φιλί μού έδινε
συμβουλές για τα Ο κα τα Ι.
- Αρκετά Καλά!
- Δηλαδή;
- Ε, έκανες πάλι τρία λαθάκια.
Οι φίλοι μου, που με έβλεπαν στεναχωρημένη, αποφάσισαν να με βοηθήσουν. Όταν
η κυρία άρχισε να υπαγορεύει, η Ελεάννα μού ψιθύρισε «θησαυρός με ήτα», μετά ο
Σαράντος μού έδειξε πώς γράφεται η αυλή, και η Μυρτώ μού πέταξε ένα χαρτάκι που
έγραφε «υπάρχει». «Σε αυτή την αυλή υπάρχει ένας θησαυρός» έγραψα, σίγουρη πια ότι
θα πάρω Άριστα 10.
Μα πριν δώσω το τετράδιό μου, στάθηκα. Και να έπαιρνα 10, δε θα μου άξιζε. Γρήγορα
άλλαξα δυο γράμματα. Η δασκάλα, όταν είδε τι έκανα, πήρε το τετράδιό μου κι έγραψε
Άριστα 10.
- Μα κυρία, εμένα μου τα είπαν κι εγώ δεν…
- Το Άριστα δεν είναι για την ορθογραφία. Αυτή με τον καιρό θα τη μάθεις! Είναι για
εσένα και μακάρι να μην αλλάξεις ποτέ!
- Μαμά, πώς γράφεται το ευχαριστώ;
- Με Ο σαν καρδιά.
Βαγγέλης Ηλιόπουλος