115
- Εμέναμου είπε ο μπαμπάς μουπως φέτος θαμουφέρει οΑϊ-Βασίλης και κούκλα και κρεβατάκι,
για να κοιμάται, και ηλεκτρικό πλυντήριο, είπε επάνω στην κουβέντα η Λίνα.
- Δεν του ζητάς και σαλονάκι και ηλεκτρική κουζίνα και σερβίτσια; Θύμωσε ο Θανάσης.
- Κι εμένα θα μου φέρει τρένο ηλεκτρικό, και CD ROM, καμάρωσε ο Πετρής.
- Σαν πολλά δε ζητάς; Ρωτάς όμως πού θα τα βρει τόσα λεφτά ο καημένος ο Αϊ-Βασίλης; Αν
ήταν πλούσιος, θα είχε δικό του ελικόπτερο.
- Άκου το γιο σου, Μαίρη, είπε η μαμά των παιδιών στη μητέρα του Θανασάκη. Έχει ψυχούλα
μάλαμα το παιδί.
Πέρασαν οι μέρες. Ήρθε επιτέλους η παραμονή. Η κυρίαΜαίρη, απορροφημένη από τις πολλές
δουλειές της, δεν πρόσεξε τον Θανασάκη που ήταν σκεφτικός εκείνη τη μέρα. Ούτε κι όταν τον
βρήκε κλειδωμένο στο δωμάτιό του, σκέφτηκε να τον ρωτήσει γιατί κλείδωσε. Σαν βράδιασε, τον
έλουσε, τον άλλαξε και τον έβαλε στο κρεβάτι του να κοιμηθεί. Μόλις όμως έσβησε το φως και
βγήκε από το δωμάτιο, εκείνος πετάχτηκε επάνω, γύρισε την άκρη από το στρώμα του και τράβηξε
από κάτω έναν κλειστό φάκελο. Τον τοποθέτησε πάνω στο κομοδίνο του κι ευχαριστημένος
ξανάπεσε στο κρεβάτι.
Όταν γύρισε από τη δουλειά ο πατέρας του, φορτωμένος με πακέτα, είπε στη γυναίκα του:
- Κοίταξε, Μαίρη. Λες ν’ αρέσει το καράβι που έστειλε ο Αϊ-Βασίλης στον γιο μας;
- Είναι τρέλα, είπε εκείνη. Θα ενθουσιαστεί. Πάω να το βάλω στο κομοδίνο του να το δει μόλις
ξυπνήσει.
Μπαίνοντας στο δωμάτιο του παιδιού είδε τον κλεισμένο φάκελο. Με περιέργεια τον πήρε στα
χέρια της και διάβασε: «Για τον Αϊ-Βασίλη…»
- Τι να του γράφει πάλι; αναρωτήθηκε και πηγαίνοντας στο σαλόνι έσκισε το φάκελο.
Σκεφτείτε την έκπληξή της όταν έβγαλε από μέσα χίλιες εβδομήντα δραχμές,
σε κατοστάρικα, πενηντάρικα, εικοσάρικα και δεκάρικα κι ένα χαρτάκι που
έλεγε: «Είναι από τον κουμπαρά μου για ν’ αγοράσεις ένα δικό σου ελικόπτερο».
Γύρισε πίσω στο δωμάτιο του παιδιού, έσκυψε και το φίλησε στο μέτωπο. Ύστερα συγκινημένη
μάζεψε από κάτω τα σπασμένα κομμάτια του πήλινου κουμπαρά, που ο Θανασάκης τον έσπασε
για να κάνει δώρο στον Αϊ-Βασίλη.
Μαρία Γουμενοπούλου,
Να τα πούμε; Να τα πείτε,
εκδ. Ψυχογιός
1...,105,106,107,108,109,110,111,112,113,114 116,117,118,119,120,121,122,123,124,125,...128