8.
Διαβάζω το διάλογο και βοηθάω τη γιαγιά να καταλάβει το Δηµήτρη,
διαλέγοντας τις σωστές εκφράσεις που σηµαίνουν περίπου το ίδιο
- Αντόνιο, πότε
τα ’φτιαξες
με τη Ναόκο
;
- Πριν από 10 μήνες! Από τότε
τα πάμε
πολύ καλά οι δυο μας!
Δημήτρης:
Άσε, γιαγιάκα, πού να σ’ τα λέω! Σήμερα στο σχολείο
έφαγα μια φρίκη
άλλο
πράγμα
/
ένιωσα πολύ άσχημα
.
Ρόμπα
/ ______________έγινα …
Γιαγιά:
Ε, βέβαια, τέτοιες βλακείες πας και τρως στο σχολείο και γι’ αυτό δεν τρως τίποτα
εδώ στο σπίτι !
Δημήτρης:
Μα τι λες
;
Τό ’χεις χάσει /
_______________________ τελείως
;
Ρεζίλι έγινα, σου λέω!
Δεν έφαγα τίποτα!
Γιαγιά:
Δε σε καταλαβαίνω, παιδάκι μου ! Τι κάνεις δηλαδή στο σχολείο
;
Δημήτρης:
Το σχολείο, γιαγιά, γενικά
μου τη δίνει
/ ___________________ ! Ξέρεις τώρα:
Τα μαθήματα είναι
ψιλοχάλια
/__________________ και εγώ κι
οι κολλητοί μου
/____
_____________ βαριόμαστε, οι καθηγητές
τα ’χουν μαζί μας
/ _________________
γιατί δε γουστάρουν, λέει, την εμφάνιση και τη συμπεριφορά μας. Δεν καταλαβαίνω
τι ζόρι τραβάνε
/___________________. Άσε που ο διευθυντής νομίζει ότι
είμαστε
τελείως στον κόσμο μας
/___________________ και δε χάνει την ευκαιρία
να μας
την λέει
/______________ .
Μιλάμε για
/ __________________ μεγάλο κόλλημα ο
τύπος! Μόνο η Φυσικού
μάς πάει
/ ______________ και την πάμε.
Γιαγιά:
Δημητράκη μου, τι εννοείς, αγόρι μου
;
Δε σε πιάνω
/__________________, έτσι
δεν το λέτε εσείς
;
Δημήτρης:
Μπράβο γιαγιάκα, μαθαίνεις! Αλλά
το βλέπω πολύ χλομό
/_________________
να συνεννοηθούμε. Πείνασα κιόλας… Βάλε μου κάτι να ψιλοτσιμπήσω τώρα.
πολύ δύσκολο, νοµίζω ότι είναι, να µας µαλώνει,
χάζεψες;, πολύ καλοί φίλοι µου, νοµίζω ότι έχει,
µας συµπαθεί, ένιωσα πολύ άσχηµα,
τι πρόβληµα έχουν, δε σε καταλαβαίνω,
είναι εναντίον µας, µε εκνευρίζει, ρεζίλι,
δεν µπορούµε να επικοινωνήσουµε, αδιάφορα
101