Page 90 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ 3

90
κι αρχίζει να τον γαργαλάει!
- Λαδένιος: Χα! χα! χα! χι! χ ι! χι! χο! χο! χο! χο! Μπράβο! Μπράβο! Σε διορίζω
Αρχιγαργαλητή μου! Θα έρχεσαι κάθε πρωί και θα μου γαργαλάς πρώτα από δεξιά κι
έπειτα από αριστερά και μετά θα μου γαργαλάς και τις πατούσες! Σύμφωνοι;
- ΟΚ μπαμ μπαμ: ok! Γυρίζει χαρούμενος προς τους φίλους του!
- Σαρδέλας: Τι έκανες, φίλε μου, τα κατάφερες;
- ΟΚ μπαμ μπαμ: O, no! I’ m sorry! Το ξέχασα τελείους, γιατί με διόρισε Αρχιγαργαλητή
του!
- Σαρδέλας: Και για την υπόθεσή μας, τι έκανες, λοιπόν;
- ΟΚ μπαμ μπαμ: O, my god! Τίπουτα δεν έκανα! Του ξέχασα!
- Βουτυρένιος: -Λοιπόν εγώ το βρήκα. Να του κλείσουμε το στόμα με μαγνήτη, για να
μην μπορεί να τρώει. - Μηλίτσα: Αχ! Όχι, Βουτυρένιε μου! Είμαστε ντενεκεδάκια και θα
κολλήσουμε όλοι με το μαγνήτη!
- Βουτυρένιος: Εγώ, όμως θα πάω, θα πάω, θα πάω και θα δείτε!
- Μηλίτσα: Ε, πήγαινε, λοιπόν, πεισματάρη! Μόνο κοντά μας να μην έρθεις, καημένε, και
κολλήσουμε όλοι!
- Ήλιος: Αχ , αυτός ο Βουτυρένιος είναι αγύριστο κεφάλι! Και φυσικά κόλλησαν όλα τα
ντενεκεδάκια κι ήταν κολλημένα για πολύ ώρα, ώσπου…
- Λαδένιος: Σαρδέλα, Μηλίτσα, που είστε; Φέρτε μου πάλι φαί!
- Μηλίτσα: Πάλι;
-Λαδένιος: Ο αέρας της ντενεκεδούπολης μου άνοιξε την όρεξη!
Η Μηλίτσα κι ο Σαρδέλας πηγαίνουν το φαγητό!
- Λαδένιος: Μμμμμμμμμ! Μουρμουρίζει ικανοποιημένος καθώς τρώει!
- Ήλιος: Τα ντενεκεδάκια απελπισμένα έβλεπαν το Λαδένιο να κατεβάζει τεράστιες
ποσότητες φαγητού και μάλιστα έτρωγε τόσο πολύ φαγητό, που μπορεί να χόρταινε
ολόκληρη η ντενεκεδούπολη σε μια εβδομάδα! Αυτό συνεχίστηκε για πολύ καιρό ακόμη.
Ο Λαδένιος έτρωγε, έπινε του σκασμού, διέταζε και λογαριασμό δεν έδινε σε κανένα. Τα
ντενεκεδάκια αγανακτισμένα άρχισαν να σκέφτονται τρόπους για να απαλλαγούν από το
στυγνό αυτό δικτάτορα. Διαταγές , διαταγές, διαταγές…
- Λαδένιος: -Να διώξε μακριά όλα τα μικρά ντενεκεδάκια! Κάνουν φασαρία και με
ενοχλούν! -Να φυσάτε δυνατά, να φεύγουν τα σύννεφα! Θέλω να βλέπω τον ήλιο! -
Από εδώ και μπρος όλα τα κορίτσια να φοράτε καφέ φιόγκους κι όλα τα αγόρια καφέ