Page 103 - ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ

103
Να φnγω να ξενιτευτo,
ΜακριV σε τmπουg ξWνουg,
Και να ’χω ξWνουg για δικοng,
Και τουg δικοng σαν ξWνουg.
Η ξενιτιV bε γWρασε
Και η ψυχX bου κλαYει,
Το ριζικm bου το ’γραψε,
ΚανWναg δε bου φταYει.
(Ριζ'-Λεσιν)τσα)
Τραγο;δι τη6 αγ'πη6
Μεg στηg ΣωτXραg το βουνm
ΕYναι bια κρnα βρnση.
ΠVνουν οι νιεg να πιουν νερm,
Να πιουν και να γιοbYσουν.
ΠXγα κι εγo η Vbοιρη,
Να πιω και να γιοbYσω
Κι Wχασα το bαντXλι bου,
Το χρυσοκεντηbWνο.
Αν το ’βρε νιοg, να το χαρεY,
Και γWροg να το χVσει,
Κι αν το ’βρε η αγVπη bου,
Να ζει να το κερδYσει.
(∆ρ:πολη - Σωτ(ρα)
Αν θWλειg να ’bαι mbορφη,
αν θWλειg να ’bαι Vσπρη,
στεYλε στην Πmλη για γυαλY,
στα ΓιVννενα για χτWνι,
στεYλε και στην Πολnτσιανη
για κmκκινο γελWκι.
Το χτWνι να χτενYζοbαι
και το γυαλY να βλWπω,
και το γελWκι να φορo
και στο χορm να βγαYνω.
Να καb’ αγmρια να σφαγοnν,
κορYτσια να πλαντVξουν,
να κVbω τον πρωτmπαπα,
να χασ’ τη λειτουργιV του.
(Πωγ<νι)
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΖΩΗ - ΓΡΑΜΜΑΤΑ