9
£EATPO ™KIøN ñ KAPA°KIOZH™
Nτελάλης
:
Aκούσατε, ακούσατε! O πολυχρονεμένος άρχοντάς μας ζητάει να μάθει ποιος μπορεί να
φάει μια πολύ καφτερή πιπεριά χωρίς να κάνει αχ!
Kαραγκιόζης
: Σιγά τα λάχανα! Θα πάω εγώ. Έτσι που πεινάω μπορώ να φάω και δέκα πιπεριές χωρίς
να βγάλω άχνα.
(αργότερα στο παλάτι του Πασά)
Πασάς
:
Eσύ, μωρέ, θα φας την πιπεριά; Eίσαι σίγουρος;
Kαραγκιόζης
: Mάλιστα, Πασά μου. Eγώ ο Καραγκιόζης θα το κάνω. Όμως, εσύ τι θα μου δώσεις;
Πασάς
:
Zήτησέ μου ό,τι θέλεις.
Kαραγκιόζης
: Θέλω, τι θέλουμε, γυναίκα; A, ψωμί, πολύ ψωμί, τυρί, σαλάμι, λουκάνικα για 10 χρόνια!
Πασάς
:
Eντάξει.
Kαραγκιόζης
: (παίρνει την πιπεριά και τρώει) Tώρα σοβαρά, πασά μου, δεν πρέπει να κάνω αχ! Oύτε
αχ αχ; Oύτε αχ αχ αχ;
(έτσι ο Kαραγκιόζης έφαγε την πιπεριά και πήρε αυτά που ήθελε)
Aκούστε
I...,II,1,2,3,4,5,6,7,8 10,11,12,13,14,15,16,17,18,19,...96